Spanje 2016

Dit jaar zouden we de eerste week van januari met de camper vertrekken richting Spanje, maar het is iets anders gelopen dan gepland. Eerst komt onze zoon Pieter met de mededeling dat hij 5 januari een appartement kan krijgen in Zwolle. Nou, dan stellen we de reis maar even een weekje uit om hem te kunnen helpen met verven en verhuizen.

Echter in de week dat we hem gaan verhuizen krijgen we overeenstemming met de familie Sikkes om hun huis met het onze te gaan ruilen. In eerste instantie zouden we de ruil 1 mei inplannen maar het is dan toch 8 februari geworden. Ja, dan wordt er weer uitgesteld want nu moeten we zelf gaan inpakken en verhuizen. De definitieve verhuizing vindt plaats op 6 februari en wij blijven vanaf deze datum in onze camper waarna op 8 februari de transactie bij de notaris wordt gepasseerd en er kan worden begonnen met de inrichting van de nieuwe woning. We richten de keuken en de woonkamer een beetje bewoonbaar in en laten de meeste dozen nog ingepakt zodat we begin april eerst kunnen sauzen en verven en dan pas gaan uitpakken.

Zaterdag 13 februari vertrekken we dan vanuit Oldeholtpade en na eerst Jurjen, Gea en Rowan in Wolvega te hebben uitgezwaaid volgt de eerste tussenstop bij Pieter in Zwolle waar nog wat dingetjes opgehangen moeten worden. 

Hierna kunnen we doorreizen naar Lieuwe in Landgraaf waar we op het parkeerterreintje bij het park willen parkeren. Het is al donker als we aankomen en nu blijkt het parkeerterrein ook nog eens niet bereikbaar te zijn waarna we de camper in de nieuwbouw op straat hebben geparkeerd. Gelukkig wonen er nog geen mensen maar zijn ze zondag wel bezig in de woningen met verven en inrichten.

Zondagmiddag 14 februari zijn we even naar de carnavalsoptocht gegaan die eigenlijk voor de dinsdag ervoor stond gepland maar toen is afgelast door de harde wind. We staan versteld dat men zoveel spullen en snoep van de versierde wagens naar het publiek gooit. Sommigen komen echt met zakken vol snoepgoed, dvd’s, speelgoed, enz. thuis.

Omdat we maandagmorgen niet de werklui in de nieuwbouwwijk in de weg willen staan gaan we zondagmiddag met de camper naar Mondo Verde waar we altijd een overnachtingsplek hebben.

Maandagmorgen  15 februari worden we wakker en zien dat er een aardig pakje sneeuw is gevallen. 

Na even bij de familie van der Honing een bakje koffie te hebben gedronken vertrekken we rond het middaguur dan richting het zuiden. Onderweg zien we veel auto's die meedoen aan de garbage-run. In Luxemburg even getankt en hier ontdekten we dat we een spanband van de auto waren verloren waardoor de auto nu nog maar met 3 spanbanden vast zit.

Aan het eind van de middag een camperplek gezocht in Metz maar omdat de weg was afgesloten was de camperplek helaas niet bereikbaar. Wel jammer want we hadden al heel wat nauwe straatjes moeten doorkruisen. We zijn maar weer doorgereden en zo kwamen we, voor de 3^e keer inmiddels, aan op de camperplek in Pont à Mousson. Een prachtige plek aan de Moezel.

Als we dinsdagmorgen 16 februari wakker worden blijkt het flink te hebben gevroren en het is dan ook koud maar gelukkig wel droog. Als we naar buiten gaan ontdekken we dat we een wieldop van het rechter voorwiel zijn verloren. We hadden maandagmiddag al een vreemd blikkerig geluid gehoord op de snelweg maar we konden dat toen niet plaatsen. Nu weten we wat het is geweest.

We hebben de auto van de kar gehaald en hiermee zijn we naar de plaatselijke supermarkt geweest. Kon ik ook gelijk het parkeerblok op de kar 5 cm. naar achteren verplaatsen omdat de trapper van de fiets net tegen de auto aan kwam.

Rond 12 uur zijn we weer vertrokken en gelukkig begint in de middag de zon te schijnen zodat het ook in de camper een beetje warmer wordt. Je hebt voorin toch altijd een koude stroom langs de benen en dit wordt beter als de zon lekker schijnt.

Onderweg krijg ik een lichtsignaal van een auto achter mij en bij de volgende rotonde zie ik dat ik weer een spanband ben verloren. We gaan nog terug en vinden hem weer op de weg maar hij is wel zo kapot dat hij niet meer bruikbaar is. Maar voorzichtig doorgereden omdat nu alleen de voorwielen nog maar vast zitten en de auto achter vrijelijk heen en weer kan stuiteren. Een aantal benzinestations bezocht maar nergens waren spanbanden te koop.

In Chalon s. Saône een grote super- of hypermarkt gezocht om de volgende dag spanbanden te gaan kopen. We vinden een plekje bij de Lidl waar we mogen overnachten (N46°48'52",O 4°51'22") en bij de ernaast gelegen pizzeria maar eventjes een pizza opgehaald.

Woensdag 17 februari eerst maar eens een paar spanbanden gekocht bij de tegenover liggende bouwmarkt en hiermee de achterwielen naar voren vastgezet. Na een tijdje te hebben gereden bleken ze een beetje los te zijn gegaan en dus maar weer iets aanspannen. Later bleken de spanbanden weer losser te zijn geraakt en bleek de auto te ver naar voren te zijn getrokken dus nu de spanbanden maar naar achteren getrokken. Dit leek goed te gaan tot een vrachtwagenchauffeur ons een lichtsignaal gaf en nu was de auto achter te ver naar rechts te zijn gegaan. Omdat hij niet verder naar rechts moet besluit ik om alleen een spanband links achter te monteren en dit gaat goed. Nu komt de auto niet meer van z’n plaats.

Wel hebben we het probleem dat de camper soms plotseling af slaat waarna we hem weer opnieuw moeten starten. Na een telefoontje met de monteur in Nederland trekken we de conclusie dat dit waarschijnlijk te maken heeft met de brandstofpomp. Zouden de algen en bacteriën van de beginperiode ons nu nog parten gaan spelen. Voor de zekerheid nog maar een keer algendoder in de brandstoftank gegooid en nu maar hopen dat het probleem zich vanzelf zal gaan oplossen.

In St. Schely-d’Apcher de camperlek opgezocht maar deze bleek uiteraard weer veel te klein. Er waren 2 plekken voor campers tot ongeveer 8 meter en dan hield het ook wel op. Gelukkig vonden we in de buurt een groot parkeerterrein bij het zwembad waar we prima konden overnachten. Omdat het hier nogal hoog is gelegen is het hier best koud en vriest het ’s avonds dat het kraakt.

Donderdagmorgen 18 februari maar direct vertrokken omdat het sneeuwde en we willen voordat er teveel valt graag doorrijden naar lager gelegen gedeelten. We hebben geen zin in het monteren van sneeuwkettingen ook omdat we dit nog nooit hebben geoefend.

De camper slaat eerst weer vaak af maar na verloop van tijd als het wat warmer en droger wordt gaat dit ook weer beter.

Na even te hebben geparkeerd voor het middageten de camper weer gestart en nu blijkt het laadlampje niet meer uit te gaan en blijkt de dynamo niet meer op te laden. Het zal toch niet zo zijn dat die alweer kapot is, deze hebben we 3 jaar geleden in Spanje ook al vervangen. We moeten maar doorrijden naar een plek waar truckgarages staan en de dynamo maar door laten meten. In Perpignan vinden we de 4^e garage die we bezoeken bereid naar ons probleem te willen kijken en de dynamo door te willen meten. Blijkt deze dus na 3 jaar alweer de geest te hebben gegeven. Er wordt nog een nieuwe besteld en die wordt morgen geleverd dus moeten we ergens in de buurt overnachten. Het parkeerterrein bij de Intermarché in de buurt blijkt te klein en na wat manoevreren kom ik er toch weer vanaf. We vinden uiteindelijk een mooi vrij plekje aan de rand van het dorpje Le Soler. (N42°40'44",O 2°48'42")

Vrijdagmorgen 19 februari de camper om 9 uur bij de garage gebracht en de auto maar even van de kar gehaald. Hiermee zijn we, terwijl de nieuwe dynamo werd gemonteerd, even bij de kustlijn langs gereden en de omgeving even wat verkend.

Na de reparatie vertrokken richting Spanje via de tolweg wat een stuk beter rijdt dan het volgen va de bochtige en bergachtige kustweg door de Pyreneeën. We besluiten maar door te rijden naar Spanje en daar de volgende week maar eens een garage te zoeken voor het probleem met de brandstofpomp.

We zijn doorgereden tot Palamós en daar een parkeerplek vlak bij een camping gevonden dicht bij de rotskust en de havens. (N41°51'2",O 3°8'15")

Zaterdag 20 februari weer verder getrokken richting Barcelona. Omdat de kustweg wel erg druk werd voor Barcelona toch maar de snelweg genomen. Het is heerlijk weer, in een dorpje wat we passeren geeft een thermometer wel 19 graden aan. We passeren zonder problemen Barcelona en vinden tegen de avond een mooi plekje op de boulevard in Villanova I la Geltru. (N41°12'72",O 1°42'97")

Vreemd dat de accu’s niet helemaal vol zitten, we hebben toch wel een mooi stukje gereden. De motor weer gestart en nu blijkt dat de dynamo weer niet laadt terwijl het laadlampje op het dashboard wel uit gaat. Ik snap er niets van en weet eigenlijk niet of ik hier nu een garage zal opzoeken of weer terug te rijden naar Perpignan (250 km). Eerst maar even met Gerrit Kasper gebeld om te overleggen maar hij snapte ook niet hoe dit zou kunnen gebeuren maar we hebben voor de zekerheid maar besloten om zondag maar terug te rijden naar Perpignan. Het schiet zo niet erg op, we staan meer in de garage dan dat we rijden.

Zondag 21 februari dan maar weer terug gereden naar Le Soler. De rit van 250 km hebben we over de tolweg afgelegd wat nog redelijk snel ging. De camper sloeg eerst nog vaak af maar dit ging later weer steeds beter, we moeten nu eerst maar het probleem met de dynamo maar weer eens oplossen. Aangekomen in Le Soler konden we eerst nog even een paar uurtjes lekker buiten zitten en genieten van het zonnetje.

Maandagmorgen 22 februari de garage maar weer opgezocht en daar schrokken ze dat ze ons weer aan zagen komen. Ze konden niet geloven dat de dynamo alweer kapot was maar na vele metingen aan het eind van de middag besloten de dynamo de volgende morgen te demonteren en op de testbank te zetten. Als hij dan kapot is dan wordt hij onder garantie weer vervangen. We zoeken onze slaapplek in Le Soler maar weer eens op.

Dinsdag 23 februari vroeg weer op en eerst even wat tips van Fred nagelopen en Martin Jansen nog even gebeld hoe het kan dat een dynamo zo snel weer kapot kan gaan. De dynamo vervangen zonder de oorzaak op te lossen lijkt me niet zo zinvol. Ik lees het instructieboekje nog even na en zie hoe er foutcodes kunnen worden uitgelezen, de camper geeft in dit geval foutcode 434 aan en dit duidt, volgens informatie op het internet, op een storing in de ECM (electronische controle module, de computer).

De dynamo wordt in de garage getest en deze blijkt inderdaad kapot te zijn, laadt nog slechts 8 volt, en wordt onder garantie vervangen.

Na de reparatie gaan we op pad richting Spanje. Nog maar net op pad en de camper slaat op de drukke D900 af en na veel pogingen om te starten slaat hij dan na meer dan een kwartier te hebben stil gestaan toch nog aan.

Om ongeveer 20.30 uur komen we toch nog aan in Blanes (N41°39'99",O 2°47'54") waar Fred en Blanche ook al staan. Ze zijn verbaasd dat we zo laat nog zijn aangekomen.

Woensdag 24 februari samen met Fred proberen het probleem op te lossen. Na veel gedraai aan de contactsleutel lijkt het probleem te liggen aan het contactslot dus dan maar proberen het slot uit elkaar te halen en de connecties te controleren. Makkelijker gezegd dan gedaan en na het slot aan de achterkant open te hebben vliegen de veertjes en contacten ons zowat om de oren. Met veel gepriegel het slot weer in elkaar gekregen maar toch verkeerd gemonteerd en dus moest de procedure nog een keer herhaald worden. Helaas is alles zonder resultaat gebleken en is het probleem nog niet opgelost.

Cummins Barcelona gebeld en deze gaf aan dat hij pas maandag een monteur beschikbaar kan hebben maar hij geeft mij ook nog een adres van een garage in Blanes die er even naar kan kijken. Omdat de monteur van deze garage vakantie heeft is dit ook geen oplossing.

Tenslotte de hulpdienst van de verzekering maar gebeld en deze konden morgenvroeg een monteur ter plekke hebben. Ondanks dat Blanche helemaal niet van kaartspelletjes houdt en eerst dan ook niet mee wou doen hebben we ’s avonds toch nog een paar potjes gekeezd met z’n vieren. Mag je 1 keer raden wie de fanatiekste was.

Donderdag 25 februari was de monteur om half 12 ter plekke. Het bleek een monteur voor personenwagens te zijn met totaal geen verstand van vrachtwagen- en bussenmotoren. Toch proberen het probleem aan hem uit te leggen en d.m.v. starten dit voor te doen. Blijkt het probleem zich inmiddels vanzelf te hebben opgelost want zolang de monteur er is kan er gewoon gestart worden. Het is net als bij de tandarts, als je er eenmaal bent is de kiespijn weg.

Als de monteur weer is vertrokken doet dezelfde fout zich weer voor waarna we hebben besloten zelf de motorruimte maar ingedoken en alle stekkertjes los gehaald en weer gemonteerd. Tenslotte de motor gestart en alle bekabeling maar nagelopen en blijkt het probleem aan de grote stekker van de boordcomputer te zitten. Met een ty-rap de kabelbundel zo bij elkaar gebonden dat we in ieder geval elke keer kunnen starten.

’s Avonds uit eten geweest met Fred en Blanche bij de chinees in Blanes. We hebben uitgebreid gewokt met allerlei heerlijke vis- en vleesgerechten en sushi’s, en dat voor maar 12 euro per persoon.

Vrijdagmorgen 26 februari regent het verschrikkelijk hard, we kunnen bijna niet de camper uit stappen zonder natte voeten op te lopen. We maken maar even van de gelegenheid gebruik om da auto en de camper met het regenwater een beetje schoon te maken. Helaas word ik zelf ook helemaal nat ondanks dat ik een regenpak droeg.

Na ’s middags een beetje te hebben gewandeld en samen met Fred en Blanche koffie te hebben gedronken zijn we tegen zessen de stad ingelopen om een restaurantje te zoeken waar we wat kunnen eten. Dat valt nog niet mee, de meeste restaurants gaan pas rond half negen weer open en zijn niet berekend op Nederlandse etenstijden. Na een tijdje rond te hebben gelopen komen we tenslotte uit bij een Kebab-restaurant vlakbij de camper en hebben daar heerlijk gegeten.

Rond 8 uur lopen we weer naar de camper en zien dat het hondje van Fred en Blanche buiten loopt. Na eerst te denken dat de camper niet was afgesloten blijkt er te zijn ingebroken. Het raam bij de bestuurdersplaats is ingeslagen waardoor ze naar binnen zijn gekomen en door de deur zijn ze er weer uit gegaan. De hele camper is overhoop gehaald en er zijn veel dingen weg. Gelukkig heeft een mevrouw rond 6 uur ontdekt dat de hond buiten liep en deze zag glas op de grond liggen. Deze heeft de politie gebeld maar deze zijn helaas niet gekomen. Waarschijnlijk zijn de inbrekers wel gestoord en zijn ervandoor gegaan want veel dingen die voor het grijpen lagen liggen nog in de camper.

Bij ons is er gelukkig niet ingebroken, waarschijnlijk is Noeshka onze redding geweest en durfden ze niet bij een Rottweiler naar binnen te gaan.

We hebben het raam ’s avonds nog afgeplakt en de volgende morgen, zaterdag 27 februari, eerst bij de bouwmarkt een stuk plexiglas gehaald waar Fred vakkundig een noodraampje heeft gemaakt wat voortreffelijk sloot. Zo konden ze toch rijden en omdat het raampje ook nog open kon ook de tolpoortjes nog door.

We moesten nog lang wachten op de recherche die vingerafdrukken af ging nemen. Helaas bleek dit niet mogelijk omdat hij aangaf dat er handschoenen waren gedragen.

Later in de middag samen vertrokken, Fred en Blanche naar Frankrijk en wij richting Barcelona waar we het adres van Cummins Spanje hadden opgezocht. 

We hebben veel storing onderweg gehad maar we konden, mede door de ty-rap die we hadden gemonteerd, wel iedere keer weer starten nadat hij was uit geslagen.

Het adres van Cummins bleek midden in de stad Barcelona te zitten op nog geen 500 meter afstand van La Sagrada Familia.  Hier was uiteraard geen werkplaats, het bleek uitsluitend een kantooradres te zijn en met veel pijn en moeite door de vele storingen zijn we het centrum weer uitgekomen. We vonden op internet een DAF-dealer op het industrieterrein bij de haven en daar maar heen gereden. We hebben de camper geparkeerd op een dichtbij gelegen parkeerhaventje en maar wachten op maandagmorgen tot de garage om 7.30 uur zou openen. We stonden nog maar net of de beveiliging kwam al langs. Na uitgelegd te hebben wat we daar deden moesten we de camper maar op de linker rijstrook parkeren, dat was volgens hen de beste plek. (N41°20'66",O 8°8'37")

’s Nachts hebben we veel regen gehad maar de volgende morgen, zondag 28 februari, schijnt het zonnetje en we halen de auto van de kar om Barcelona te gaan bezoeken. We hebben een rondje in de stad gereden en in de buurt van La Sagrade Familia een broodje gegeten. Bij de haven en stranden geweest waar het op zondag met een lekker weertje heel druk was.

Maandag 29 februari om half acht naar de garage maar de man op kantoor gaf me te kennen dat ze pas om 8 uur open gingen dus maar even een half uurtje gewacht en om 8 uur mij weer gemeld. Toen gaf hij me aan dat ze alleen DAF-trucks repareerden en dus niets voor me konden betekenen, dit terwijl er een Mercedes truck ter reparatie in de garage stond.

Gelukkig was een collega van hem hulpvaardiger en ik kreeg van hem een adres van een garage voor elektra op een afstand van 25 kilometer. Daar aangekomen bleken ze het hier ook zo druk te hebben dat we pas de volgende morgen aan de beurt konden zijn.

Om een teleurstelling de volgende morgen te voorkomen toch nog maar weer eens met Cummins in Barcelona gebeld met de vraag waar hun werkplaats in Barcelona was gevestigd en wanneer ik daar eventueel terecht kon. Ik kreeg een adres door in Sallent, een afstand van ongeveer 85 kilometer, en hier zijn we toen maar heen gereden. 

Het adres bleek weer midden in het dorp te zitten en was niet meer dan een woonhuis.

Cummins maar weer  een sms-je gestuurd en daarvan kreeg ik als antwoord dat ze op maandag dicht zijn en dat we pas op dinsdag terecht kunnen. Wel kreeg ik een telefoonnummer van de monteur zodat ik deze een berichtje kon sturen voor een afspraak morgen. Na wat googelen op internet en zoeken op de naam van de monteur bleek zijn bedrijf vlakbij de plek te zijn waar we tijdelijk hadden geparkeerd.

We besluiten om op dit industrieterrein te overnachten en zoeken een geschikt parkeerplek. (N41°48'40",O 1°53'52")  ’s Middags komt er een busje voorbij waarop ik nog net het Cummins-embleem  zag staan. Blijken we naast een hele grote loods te staan van Cummins.

We laten tegen 7 uur de hond nog even uit en dan zien we mensen bij de loods lopen. Toch maar even gevraagd of dit een vestiging was van Cummins Spanje en of de betreffende monteur hier werkt. De naam was niet bekend en een Engels sprekende monteur wordt erbij gehaal en binnen de kortste keren staan er meerdere mensen om ons heen. Het bedrijf blijkt geen vestiging te zijn van Cummins Spanje maar een garage die alleen maar werkt aan de machines van het tegenover gelegen mijnbouwbedrijf. De monteur heeft nog met zijn baas gebeld of hij de camper mocht repareren maar kreeg hiervoor geen toestemming. Wel wilde hij, omdat ze om 7 uur toch ophielden, wel even in zijn vrije tijd helpen. Omdat wij al hadden gelokaliseerd waar de storing zat werd al gauw geconstateerd dat er een draadje kapot was in een bundel van zo’n 20 draden. Na 2 uren te hebben gewerkt was het weer klaar en de storing opgelost. De monteur wou hiervoor niets ontvangen want hij zou ook graag geholpen worden als hij met pech in het buitenland stond. Waar vind je nog zulke mensen? Uiteraard hebben we hem toch nog een leuk bedragje toegeschoven.

Dinsdag 1 maart eerst maar eens uitgeslapen en rond 12 uur weer vertrokken richting het zuiden. We zijn door het binnenland gereden via Lleida en langs de Ebro rivier naar Alicante. Een prachtig gebied met heel veel haarspeldbochten en nog een aardig pakje sneeuw langs de weg. Gelukkig zijn de wegen droog zodat het nog wel gemakkelijk te berijden is. 

Bij de kust aangekomen in Benicarlo een plekje gevonden om te overnachten op een gravel parkeerterrein vlak bij zee. (N40°25'15",O 0°26'14") We staan niet helemaal alleen, er staat ook nog een Italiaanse man in een VW-busje.

Woensdag 2 maart is het heerlijk weer en we hebben dan ook lekker buiten gezeten. ’s Avonds lekker in het dorp uit eten geweest en een 2-gangen diner inclusief drankje en borreltje gehad voor het geweldige bedrag van € 5,-- per persoon. Waar vind je nog zoiets?

In de nacht naar donderdag 3 maart veel wind gehad en het is dan ’s morgens ook weer veel kouder. Nog even koffie gedronken in hetzelfde restaurant als waar we gisteren hebben gegeten en hier even gebruik gemaakt van de Wifi-verbinding. Rond 11 uur zijn we dan weer vertrokken en zijn we doorgereden naar Borriana waar we in 2013 ook al eens hebben gestaan. (N39°51'55",W 3°4'4") Er blijken nog steeds campers te staan maar net even op een ander plekje.

We konden nog even buiten in het zonnetje zitten maar rond vijf uur wordt het toch wat te fris en gaan we naar binnen.

Vrijdagmorgen 4 maart is het heerlijk weer maar de wolken dienen zich vanaf de bergen weer aan. Het zal de komende dagen toch weer iets minder worden met het weer. Ik heb nog even gewerkt aan de boekhouding en Bertha ging nog even met Noeshka naar het strand omdat er veel mensen waren. Bleek dat ze een grote schildpad in zee los lieten onder veel belangstelling van bussen met scholieren en andere belangstellenden.

Rond het middaguur vertrokken richting Alicante waar we het parkeerplek bij Gran Alacant maar weer eens gaan opzoeken. Daar aangekomen bleek er niet een enkele camper meer te staan en stonden er borden met een verbod voor caravans en campers. We wagen het maar niet om hier te gaan staan en gaan dan maar weer verder richting Santa Pola langs de kustweg. Na een paar kilometer ontdekten we een parkeerterrein waar nu alle camper stonden geparkeerd. (N38°13'36",W 0°30'39") We hebben onze camper hier maar midden op het veld geparkeerd en Noeshka uitgelaten.

Toen we terug kwamen bleken we naast onze buren van 2 jaar eerder te staan, Simon en Titia uit IJsselmuiden. We hebben nog even gezellig bijgepraat.

Zaterdag 5 maart gaan we op de fiets naar de weekmarkt in Santa Pola. Hier blijkt weer veel van hetzelfde te koop en het valt ons deze keer dan ook iets tegen.

’s Middag is Henry, een vriend van Fred en Blanche, die op de camperplek in Santa Pola stond, nog even langs geweest.

Onze buren blijken 2 stellen uit Groningen, Chris, Etty, Ype en Corrie, te zijn en één daarvan, Ype, vraagt me of hij de camper even mag bekijken. Ze zijn alle 4 even bij ons in de camper geweest en daarna hebben we nog even met ze geborreld. Het was heel gezellig en we hebben direct een klik met deze mensen. Ook Simon en Titia schuiven nog even aan.

Zondag 6 maart hebben we de camper even naar de rand van de parkeerplaats verplaatst en hebben we de auto even van de kar af gereden. We willen nog even met de auto naar de camperlek in Santa Pola van Oli om Adrie en Jo te bezoeken.

Bleken ze ons net voor te zijn want daar kwamen ze al aan op de scooter. Ze hadden al van Henry gehoord dat we hier stonden en ze wilden ook even bij ons kijken. Het was weer heel gezellig met dit Brabantse stel vol humor.

Toen ze weer weg waren nog even aangesloten bij de Groninger buren en even gezellig met z’n 8-en bij elkaar gezeten.

Maandag 7 maart zijn er al weer aardig wat campers weg zo na het weekend. Helaas gaat de zon ook weg maar gelukkig gaat de wind wel wat liggen. De temperatuur is heel redelijk maar niet zo om lekker buiten te zitten. Vanmiddag zijn we dan ook even bij Simon en Titia geweest om te keezen. Ze kenden dit spel nog niet en hadden een hele andere voorstelling van keezen. Het blijft een leuk spel waarbij veel ruimte is om nog wat te kletsen, het was dan ook een heel gezellige middag.

Dinsdagmorgen 8 maart komt rond 11 uur de politie langs om te vertellen dat we hier niet mogen overnachten. We mogen de hele dag blijven als we maar niet in  de camper blijven slapen. We hadden al even met de auto rond gereden en hadden tussen La Mata en Torrevieja la een plekje ontdekt waar het leuk vertoeven leek. (N37°59'59",W 0°39'28") 

Vanmiddag zijn we hier dan naar toe gereden en Ype en Corrie zijn met ons mee gegaan want ook met hen moesten we nog even keezen natuurlijk. De volgende dag, woensdag 9 maart, hebben we dit maar even opgepakt en ook zij vonden het een heel leuk spel. We hebben veel lol gehad. We spreken met hen af dat we morgen bij het dichtbij gelegen restaurant fis hand chips gaan eten.

Donderdag 10 maart konden we lekker even buiten koffie drinken waarna we even naar Santa Pola zijn geweest om Adrie en Jo nog even op te zoeken. Ze hadden een mooie camper gekocht die behoorlijk wat groter was dan de oude. Adrie had al weer heel veel dingetjes veranderd aan de camper waarbij de verstelbare tafel, waarvan hij de poot zelf had gedraaid, wel opviel. 

Op de terugweg zijn we bij de Lidl langs geweest om wat broodjes te halen en hier zagen we toch wel een heel bijzondere camper, een vrachtwagen met oplegger van de firma Spaansen uit Winkel.

Toen we terug waren hebben we nog maar weer even gekeezd met Ype en Corrie wat ook nu weer heel gezellig was. Het klikt zo goed, het is net of we elkaar al jaren kennen.

Helaas ging het fis hand chips eten niet meer door omdat dit een lunchgerecht bleek te zijn en na 16.00 uur niet meer wordt geserveerd. Omdat zij niet anders uit eten wilden gaan hebben we de auto maar gepakt en in Torrevieja een restaurantje gezocht waar we lekker Paëlla hebben gegeten.

Vrijdag 11 maart vertrekken Ype en Corrie naar Los Alcazarez en omdat wij nog tot Mar Menor wilden gaan zijn ook wij naar dezelfde camperplek aan de rand van Mar Menor verhuisd. We konden niet op de reguliere plekken terecht maar op het parkeerterrein was ruimte zat en ook hier stonden meerdere grote campers geparkeerd. Het is een camperplek die vorig jaar is geopend en het ziet er dan ook heel mooi en schoon uit.  ’s Middags bij Ype en Corrie nog even wat gedronken tot het te koud werd om buiten te zitten.

Zaterdag 12 maart  zijn we toch nog maar weer even naar de markt in het dorp geweest waar weer veel van dezelfde spullen te koop waren. We hebben elk een halve kip en gegrilde aardappels in schil meegenomen en heerlijk bij de camper opgegeten. Omdat het heerlijk weer was de hele middag nog lekker buiten in de zon gezeten en wat gelezen. Tijdens de wandeling zagen we nog een Amerikaanse camper staan. Helaas was de Engelse eigenaar niet aanwezig en konden we niet even over de campers praten.

Zondag 13 maart naar de zigeunermarkt geweest. Dit was een markt waar ook veel oude spulletjes werden verkocht maar daarnaast werd er ook weer heel veel gewone handel verkocht.

Vanmiddag zijn we met de auto naar La Manga aan de andere kant van het Mer Menor geweest. De hele strook wordt gebruikt voor het toerisme en er zijn dan ook veel hotels en appartementengebouwen aanwezig. Na dezelfde weg dan maar weer terug te zijn gereden nog even heerlijk buiten gezeten.

Maandag 14 maart wou Bertha even wat wasjes doen op de camperplek en heeft dan ook wat muntjes voor de wasmachines gehaald. De wachttijden worden steeds langer omdat de mensen de te lange programma’s gebruiken en er mensen uit Groningen zomaar tussendoor hun wasje doen. We besluiten dan maar een dagje aan de stroom aan te sluiten en de wasjes in de camper te doen. We hebben per slot van rekening een eigen wasmachine aan boord en kunnen op de camperplek makkelijk water tanken en de afvaltanks weer legen. Al met al bleek dit ook nog veel goedkoper te zijn en ook dat is natuurlijk mooi meegenomen.

We zijn op de fiets nog even naar de Lidl geweest en daarna nog even langs het Mar Menor gefietst. Bij het vliegveld bleek nog een camping te zijn waar ook veel campers stonden en toen zagen we daar nog een Monaco camper staan. Omdat je deze campers niet elke dag tegen komt er even naar toe gefietst. De mevrouw de erbij zat schrok wel even van de mensen die zomaar op haar af kwamen fietsen maar we mochten de camper ook wel even van binnen bekijken. Het was een Cayman met 4 slide-outs waarvan ze echter maar 1 gebruikten omdat het anders wel een hele grote ruimte werd. Helaas was haar man niet thuis omdat de schotelantenne kapot was en ze hiermee naar een reparateur waren gegaan.

Nog even rond de camper gelopen en toen zag ik de spatlappen met de naam Spaansen erop. Bleek het een broer te zijn van de eigenaar van de vrachtwagen die we een paar dagen eerder bij de Lidl zijn tegen gekomen.

Terug gekomen weer even met Ype en Corrie en ook met Chris en Etty die vandaag waren aangekomen, buiten gezeten.

Dinsdagmorgen 15 maart bij Chris en Etty koffie gedronken want het was Chris zijn 71^e verjaardag.

Daarna gingen we de camper klaar maken voor vertrek en zagen we 2 mensen op de vouwfiets aankomen. Bleken de mensen van die andere Monaco te zijn waarvan die man ook wel even onze camper wou bekijken.

Ondertussen was er nog een vliegshow van straaljagers wat elke dinsdag en vrijdagmorgen schijnt te gebeuren.

Rond een uur of 2 dan, na legen en vullen, vertrokken naar La Mata waar we een plekje wat door Chris was aanbevolen niet konden bereiken met ons formaat camper. Daarna maar aan de andere kant van het dorp geparkeerd op de plek waar Fred en Blanche ook een aantal weken hebben gestaan.

Omdat dit plekje niet zo ons plekje is, wij staan liever wat vrij met een beetje uitzicht, besluiten we woensdag 16 maart dan ook maar even een kilometertje te verplaatsen naar het plekje in Torrevieja waar we al eerder met Ype en Corrie hadden gestaan. Het is heerlijk weer, 22+ graden, en we kunnen dan ook nog even heerlijk buiten zitten. Totdat er een wolkje voor de zon verschijnt en het plotseling veel kouder wordt.

We besluiten, ook omdat het weer iets minder wordt, donderdag 17 maart richting Benidorm te vertrekken en proberen daar een tijdje door te brengen. Echter in Benidorm hebben we nooit veel geluk met het vinden van een camperplek. De camperplek die we ingeven bleek weer bij de tennisbaan uit te komen bij een camperplek die al jaren gesloten is en waar we nu al voor de 3^e keer voor staan. Met veel moeite er weer vandaan gekomen en maar weer even verder gezocht buiten Benidorm. In Albir aan zee even gestopt en een broodje gegeten. 

Even verderop hebben we de coördinaten van een vrije plek maar deze blijkt al te zijn afgesloten waarna we maar door zijn gereden naar Cullera naar een plek waarvan we de coördinaten van Ype hebben gekregen. Dit is wel een heel groot terrein met plek zat. Er blijken al aardig wat campers te staan maar door de grootte van het terrein valt het niet op. Het is een plek aan de rand van het dorp en aan het strand gelegen. Een ideale plek.

Vrijdagmorgen 18 maart zijn we beiden met een lichte hoofdpijn wakker geworden. We hebben de camper nog even verzet naar een wat vlakkere plek om buiten te zitten en toen met de auto de omgeving nog even wat verkend. In het dorp Cullera is een feest, Fallas, aan de gang en er staan dan ook veel auto’s geparkeerd en veel wegen zijn ook afgesloten. We kunnen dan ook geen parkeerplek vinden en zijn maar weer naar de camper gegaan. Bertha is de rest van de dag ziek en komt niet meer van de bank.

Zaterdag 19 maart voelen we ons allebei weer een stuk beter en we gaan nu met de fiets het dorp in. Rond het middaguur wordt het heel druk op straat en komen er mensen in klederdracht met muziekbandjes in processie door het dorp. Op de straathoeken staan heel veel beelden en groepjes beelden, een mooi gezicht.