Spanje 2013 deel 3

Nou, die wandeling hebben we geweten. Dinsdagmorgen wakker geworden en nat het ontbijt maar eens even met de hond gaan wandelen. Het blijkt dat we op een parkeerplek staan van een groot natuurgebied waar we 2 nachten mogen blijven staan. Op het terrein staat een bord met een aantal wandelroutes aangegeven. Ons oog valt al gauw op de rode route omdat deze mooi in een rondje loopt en we dus op dezelfde plek aankomen als waar we zijn vertrokken. De tocht zal ongeveer 3 uurtjes gaan duren dus dat moet wel lukken. Al na de eerste meters moeten we al ontzettend klimmen en de paadjes zijn ook niet erg breed. Het lijkt meer op bergbeklimmen dan op wandelen. We zijn blij als we na een dik half uur een redelijk vlak gedeelte tegen komen waar we onze spieren weer een beetje kunnen ontspannen. Er volgen nog heel veel steile stukken omhoog en ook weer naar beneden natuurlijk. We wandelen van bergtop naar bergtop en als de 3 uurtjes al bijna verstreken zijn begint het ook nog te regenen. Hierdoor loopt het op de steile stukken een stuk ongemakkelijker omdat de stenen heel nat worden. Doordat de planten waar we langs moeten ook heel nat zijn geworden, worden wij natuurlijk ook helemaal nat zowel van de regen als van de natte planten. We worden het een beetje zat en er komt maar geen eind aan de wandeling maar dan komt toch eindelijk het einde in zicht. Na bijna 4 uren te hebben gewandeld over de meest moeilijke paadjes zijn we bekaf en door het natte weer ook wel een beetje verkleumd weer aangekomen. Het is dan wel heel lekker om even de benen te strekken in de camper.

Woensdagmorgen de kar maar weer aangekoppeld en verder getrokken langs de kustlijn naar beneden. Het weer is nu veel beter dan gisteren en het begint en dan eindelijk eens op te lijken wat de temperatuur betreft.

 We hadden ons voorgenomen om zeker Benidorm te gaan bezoeken en daar zijn we dan ook naar toe gereden. Wat een drukte daar zeg, dat dorp is echt gebouwd voor de toeristen. Hoge flatgebouwen langs de kust zover het oog reikt. Door het centrum en de boulevard stikt het van de mensen die anders natuurlijk niets te doen hebben. De temperatuur is er heerlijk en we zijn dan ook even gestopt om Noeschka even uit te laten en even een broodje te eten. De parkeerplek is net voor de bouwplaats van een wel heel bijzonder appartementsgebouw wat daar even wordt neergezet.

We willen hier wel even een paar daagjes blijven om de sfeer te proeven en we gaan dan ook op zoek naar een camping of een camperplek. Een aantal campings zijn we even opgelopen om te kijken hoe groot de plekken zijn en of ze bereikbaar voor ons zijn. Nou, er blijkt geen camping te zijn waar een camper van het formaat van die van ons terecht kan. De enige camperplek waar het wel had gekund is gesloten, naar verluidt door de politie omdat deze illegaal zou zijn geweest. De dagjes Benidorm kunnen we dus op onze buik schrijven en we trekken dan ook maar weer verder.

Op een gegeven moment zien we op de navigatie het embleem van de NKC voorbij komen en we weten dat dit betekent dat er daar een camperplaats in de buurt is. Deze plek zou dan wel midden in het centrum van de plaats Guardamar liggen en dan rij je dus met je gevaarte door de niet al te grote straten in het centrum van het dorp totdat een man ons aanhoudt en ons in het Duits aanspreekt. Hij zegt ons dat als we aan het einde van de straat linksaf gaan en dan op de rotonde rechts en de volgende rotonde weer rechts, we kunnen gaan staan waar we willen. Daar is alles wel vrij. Na de laatste rotonde bleken we ons bijna vast te hebben gereden, we konden nog net de bocht pakken om er weer uit te komen. Staat die Duitse meneer plotseling weer voor ons en verontschuldigt zich voor het verkeerde aanwijzingen te hebben gegeven. De laatste rotonde moesten we niet rechts maar links rijden. Zo gezegd, zo gedaan en bleken we op een doodlopende weg te zijn aanbeland met allemaal kleine, oude huisjes aan de kant. Ongeveer een kilometer verder hebben we onze camper neer gezet, vlak langs het strand, achter de huisjes die gewoon op het strand staan. We kunnen hier niet draaien, dus de consequentie is wel dat we, om hier weg te kunnen komen, ook een dikke kilometer achteruit moeten rijden.

Donderdagmorgen begonnen met een heerlijke strandwandeling en na de koffie maar weer vertrokken.  Na onderweg even een broodje bij de Subway te hebben gehaald kwamen we in de middag aan bij de camperplek in Los Curas. De camperplek wordt beheerd door een Duits echtpaar en er staan redelijk veel campers waarbij ook een aantal overwinteraars die daar gewoon 5 maanden blijven staan. Op het midden van het terrein staan 2 mandjes, 1 met sinaasappels en 1 met citroenen van eigen bomen die ze verkopen voor 1 euro per kg. Die sinaasappels zijn zo lekker, zo vers, zo hebben we ze nog nooit gehad en zo zul je ze in Nederland uiteraard ook niet gauw krijgen.

We staan in een dal waar het een ongelooflijke troep is van de plastic die hier overal verspreid ligt. Het plastic wordt gewoon in de natuur gedumpt nadat het niet meer wordt gebruikt. Het hele dal staat vol met plastic kassen waar, voorzover we konden nagaan, veelal tomaten in worden geteeld. Nadat de kassen niet meer gebruikt worden blijven ze gewoon onverzorgd in het gebied staan en vergaat de hele rotzooi. Het plastic waait alle kanten op en de palen en de betonblokken blijven gewoon in de grond staan. Boerderijen en huisjes worden verlaten en verworden tot ware ruïnes. Ook wordt er veel geteeld onder plastic, waarschijnlijk om het vocht tegen te houden wat hier natuurlijk binnen de kortste keren verdampt. Een laag plastic op de grond, waterleiding er door heen, plantjes erin en vervolgens nog een ijzeren geraamte plaatsen en daaroverheen weer een laag plastic. Na de oogst wordt het plastic weer op een bult geschoven en blijft daar dan maar weer liggen.

 Vrijdagmorgen hebben we door deze rotzooi een wandeling gemaakt naar de Middellandse zee. Bij het strand stond een restaurantje wat gerund werd door een oud vrouwtje waar we even een bakkie koffie hebben gedronken. Nadat we € 2,40 voor 2 koppen koffie hadden afgerekend kregen we van haar nog 2 superdikke en super lekkere sinaasappels van eigen bomen mee. De middag hebben we de omgeving even per motor verkend en dan zie je de andere kant van het gebied. De bergen zijn werkelijk geweldig met een prachtige natuur en prachtige vergezichten en natuurlijk prachtige motorweggetjes. Na aankomst op de camperplek begon het te regenen nadat het sinds 23 september daar niet meer had geregend. Dat overkomt ons weer natuurlijk. De temperatuur kreeg door dit buitje wel een lelijke knauw en is dan ook inmiddels gezakt naar 10 tot 15 graden overdag.

 Zaterdagmorgen hebben we ons dan maar weer eens aan een wat zwaardere wandeling gewaagd en de bergtoppen uit de omgeving beklommen. Het was hoog, het was zwaar zowel naar boven als naar beneden, maar het was de moeite waard.

 De zondag hebben we benut om nog wat meer van de omgeving te zien en maandagmorgen zijn we dan maar weer verder gegaan. In een camperblaadje hadden we gelezen dat het natuurgebied El Cabo del Gata een goede bestemming zou zijn en zodoende zijn we daar naar toe gereden. De in het artikel genoemde camperplaats leek ons ook wel wat. Deze was gelegen in Las Negras pal aan het strand en na even de kant langs te zijn  gewandeld hadden we deze plek gauw gevonden. Een geweldige plek met een fantastisch uitzicht.

 De dinsdag hebben we benut om zowel lopend als per motor de omgeving te verkennen. Het gebied is zeker de moeite van het bezoek waard en zeker de weggetjes in de bergen achter Almeria zijn prachtige motorweggetjes.

 Woensdagmorgen zijn we vertrokken richting Granada omdat we daar het Alhambra willen bezoeken. De tocht voert ons door de Sierra Nevada waar de sneeuw in de verte in het zicht komt. Het waait hard en het is verschrikkelijk koud, gelukkig schijnt de zon volop hetgeen een boel vergoed. Ook komen we langs complete westerndorpjes waar in het verleden westernfilms zijn opgenomen.

In de loop van de middag komen we in Granada aan waar we op de parkeerplaats van het Alhambra kunnen overnachten tegen regulier parkeertarief. Het tarief is niet het goedkoopste maar het voordeel is wel dat je direct op de plaats van bestemming bent en niet nog een busreisje nodig bent. Het zonnetje schijnt en we gaan dan ook nog even de omgeving te verkennen. De parkeerplaats blijkt aan een begraafplaats te grenzen. Een begraafplaats in Spanje ziet er iets anders uit dan in Nederland. Het is een enorm terrein waarin allemaal gebouwen zijn neergezet zodat het een dorp op zich is geworden. In de muren van de gebouwen worden de kisten en de stenen geplaatst en overal liggen bloemen. Heel apart om te zien.

Het Alhambra blijkt om 9 uur te openen en we hebben voor de donderdagmorgen dan ook de wekker op 7 uur gezet. Nadat we wakker zijn geworden keken we even naar het weer en dit zag er wel heel nat uit. Even later begon het ook nog te sneeuwen en ligt er na anderhalf een pak sneeuw van meer dan 10 centimeter. Ben je in Spanje en zit je nog midden in de sneeuw. Later blijkt dat dit voor Granada wel heel bijzonder is en slechts zeer zelden voorkomt. Het gevolg is natuurlijk wel dat het Alhambra er wel op een zeer bijzondere manier bij ligt zo in de sneeuw. Als dan na een uurtje het zonnetje alweer doorbreekt levert dit prachtig plaatjes op.

 Na het bezoek aan Alhambra zijn we dan ook weer snel vertrokken richting kust omdat we denken dat daar de temperatuur daar toch wat beter is. Dus richting Malaga en Torremolinos. In Torremolinos nog even gezocht of er een plekje zou zijn voor onze camper maar hier is het net als in Benidorm erg druk en alle ruimte is benut voor de bouw van flatgebouwen. In de jachthaven was ook geen plek voor ons, wel lagen hier een aantal superjachten afgemeerd, waarvan ook nog een te koop was. We hebben het telefoonnummer maar even opgeschreven wat als we geen zin meer hebben aan het camperen lijkt ons een bootje ook wel wat.

Torremolinos maar weer verlaten en langs de kust weer verder gegaan. Op de navigatie een camping uitgezocht tussen Torremolinos en Marbella welke we uiteraard niet konden betreden omdat deze niet op grote campers was berekend. Gelukkig op nog geen 200 meter afstand een groot parkeerterrein aan de rand van een natuurgebied op nog geen 50 meter van het strand gevonden. Lijkt een mooi plekje. Zullen we morgenvroeg maar eens even gaan ontdekken.

Het plekje heet Cabopino en dat is vlakbij Marbella. De eerste avond waren er al aardig wat auto’s en we vermoedden dan ook dat dit een homo-ontmoetingsplaats was. Het was een koude avond en, naar achteraf bleek, daarom nog niet zo druk. Een in Spanje wonende Duitser bevestigde dit de volgende dag. Hij heeft ons ook nog wat mooie plekjes aan de hand gedaan die de moeite waard waren om te gaan bekijken. Het weer is prachtig en we kunnen dan ook voor het eerst eens even in het zonnetje buiten zitten.

Vrijdagmiddag even een motorritje in de omgeving gemaakt. De omgeving is hier prachtig en er zijn geweldige motorweggetjes te bekennen.

We kwamen langs het plaatsje Mijas en hier was het een drukte van belang. Bussen vol mensen kwamen hier naar toe, paard en wagens stonden klaar om de toeristen rond te rijden en er was zelfs een motor met hierop een scharenslijperij gemonteerd. De mannen wilden wel even met hun apparaat op de foto. Het dorpje was een prachtig mooi, oud dorpje. Geen wonder dat hier zoveel toeristen kwamen.

Vrijdagavond werd het op onze camperplek al iets drukker met homo’s en toen het drukker werd leek het wel de binnenstad van Amsterdam, zo druk was het. We hebben de hele nacht onrustig geslapen en de volgende morgen dan ook maar gelijk weer opgepakt en vertrokken. We zijn toen weer even terug gereden richting Malaga omdat dit, volgens heel veel mensen, toch wel een stad was die de moeite waard is om te gaan bezoeken. In het Duitse camperplaatsenboek een plaatsje gevonden in de buurt van Malaga in het plaatsje Alhaurin de la Torre. Het blijkt een caravanopslag te zijn waar ook wel eens gasten staan om te overnachten. De plaats is niet zo veel soeps maar goed genoeg om te overnachten en we kunnen hier de accu’s weer even opladen en de afvaltanken legen en de watertank weer vullen. En dat voor een tientje per nacht.

Zaterdagmiddag de motoren gestart en richting Malaga gereden en de stad vanaf de motor bekeken. Zoals ik al eerder gemeld heb zijn wij niet de mensen om steden te bezoeken en dit bleek ook nu weer. Het is ons zo goed bevallen dat we vergeten zijn foto’s te maken.

Na hier te hebben overnacht zijn we zondagmorgen weer vertrokken richting zuiden en in de middag aangekomen in Gibraltar, een stukje Brits overzees gebied. Je komt Gibraltar binnen door de landingsbaan over te steken, toch wel een vreemde boel om voor de stoplichten te wachten en dan een vliegtuig voorbij te zien komen. In Gibraltar even voordelig diesel getankt voor € 1,09 per liter, toch een verschil van € 0,30 per liter met Spanje.

Na een parkeerplaatsje te hebben gevonden heb ik de motor gestart en ben Gibraltar even doorgereden. Bertha had geen zin om de natte wegen door te rijden en dit bleek achteraf ook een goede keuze te zijn geweest. De wegen waren niet glad maar wel verschrikkelijk steil. De uitzichten waren geweldig, ook terwijl het weer niet helemaal mee zat.

Na een paar uur op de motor te hebben gezeten had ik Gibraltar wel gezien en hebben we de motor weer in de trailer gedaan en Gibraltar weer uitgereden. Bij de grensovergang werden we nog even apart gezet omdat we, door ons formaat, niet door de gewone uitgang konden vertrekken en ze even een andere uitweg moesten vrijmaken. Aan de Spaanse kant van het vliegveld binnen o-time een plekje gevonden om de nacht door te brengen. Een gewoon parkeerterrein waar al meerdere campers waren neergestreken en met uitzicht op de rots van Gibraltar.

 Maandagmorgen weer vertrokken richting Tarifa en Cadiz. Onderweg zagen we een Media Markt en omdat we nog een internet router nodig waren zijn we hier maar even van de weg gegaan. Na de router te hebben gekocht en we weer zouden vertrekken bleek al gauw  dat de accu niet meer bijgeladen werd en er dus weer even een garage moest worden opgezocht. Op hetzelfde industrieterrein naar een garage gezocht en na lang zoeken een Mercedes garage gevonden. Hier waren ze geweldig behulpzaam en zijn ze gelijk met de diagnose begonnen. De dynamo gedemonteerd en na testen bleek dat deze was overleden. Omdat het inmiddels al 6 uur was geweest werd besloten dat de volgende dag gezocht zou worden naar een nieuwe dynamo. We konden niet in de camper blijven overnachten omdat deze in de garage stond en dit zou storen voor het alarm. We werden dus gedwongen om een hotelkamer op te zoeken. De reisverzekering gebeld en zij hebben voor een hotel gezorgd. Helaas kon Noeschka niet mee en moest deze inde camper achter blijven. Dinsdagmorgen weer door een taxi naar de garage gebracht en konden we Noeschka even uit laten. Ze had lekker geslapen en had helemaal geen last ervan gehad om alleen achter te moeten blijven in de camper. Na enkele uurtjes belde de werkplaatschef met op met de mededeling dat er wat probleempjes waren met betrekking tot de dynamo. Wat bleek, een nieuwe dynamo zou uit canada moeten komen en dan is deze 3 weken onderweg. Er was gelukkig nog 1 exemplaar in Spanje aanwezig en deze was dan ook gelijk maar besteld. Helaas werd deze niet eerder verwacht dan woensdagmiddag. Afhankelijk van de tijd van levering zouden we dus nog minimaal 1 nacht en wellicht nog 2 nachten in het hotel moeten verblijven. Het weer was er verschrikkelijk en het enige uitzicht dat we in de garage hadden was dit.

Woensdagmiddag rond 1 uur was de dynamo gearriveerd en werd er gelijk begonnen met de reparatie. Helaas hebben ze in Spanje een wat langere pauze, van 2 tot 4, maar hier staat tegenover dat de werkplaats tot 7 uur in de avond doorwerkt. Doordat het niet geheel wou lukken heeft het nog tot 5 voor 7 geduurd dat het euvel werd verholpen. Na de rekening te hebben opgemaakt en betaald konden we dan toch om 8 uur in de avond vertrekken. Na ons te hebben afgemeld in het hotel zijn we maar op hetzelfde industrieterrein blijven hangen op een immens parkeerterrein bij een winkelcentrum. Hier stonden elke avond tussen de 50 en 70 campers geparkeerd.

Donderdagmorgen konden we dan eindelijk weer eens op pad en ging de rit richting Tarifa en Cadiz. In Tarifa was geen plek voor onze camper dus dan maar doorgereden richting Cadiz. Onderweg nog een klein stukje strand bezocht waar het wemelde van de wind- en kitesurfer. Het was er ook prachtig weer voor daar het verschrikkelijk hard waaide.

Cadiz blijkt een stad te zijn die eigenlijk aan alle kanten wordt omringd door water en slechts door 1 toegangsweg kan worden betreden. We zijn de stad tot het eind toe doorgereden en toen maar weer rechtsomkeert gemaakt en tegen de avond een plekje gevonden aan het strand van het plaatsje El Puerto de Sta Maria.

Vrijdagmorgen een lange strandwandeling gemaakt en bij een pizzeria even een kopje koffie gedronken. Het weer is geweldig en dit is wel weer erg fijn na een kleine week elke dag regen. Na aankomst hebben we de camper maar weer gestart en zijn we vertrokken weer richting noorden. Hoe verder we naar het noorden komen, hoe lager de temperaturen worden. Deze zakt van ruim 20 graden naar bijna 15 graden na een aantal buien. Het heeft onderweg zoveel geregend dat een weg bijna was afgezet omdat deze op een haar na was ondergelopen. Ook wij hebben nog heel wat regen gehad en hebben net zolang doorgereden tot we dit regengebied weer waren gepasserd. We zijn nu tot Vilafrance de Los Barros gekomen en hier onze camper in een doodlopende straat waar nog geen woningen staan in een woonwijk geparkeerd.